این مقاله را به اشتراک بگذارید
در مقاله دوم در مورد برف پاک کن ها، نگاهی به پیشرفت برف پاک کن ها به سمت دوران مدرن می اندازیم. قسمت اول به مخترعان اولیه برف پاککنها نگاه کردیم. قسمت سوم به بررسی برف پاککنها به شکل امروزی در عصر مدرن می پردازیم. در قسمت چهارم انواع تیغه های برف پاک کن شیشه جلو و پیکربندی برفپاککن ها را با هم مقایسه می کنیم.
به سوی عصر مدرن
-
ویلیام و فرد فوبرث
دوران مدرن برف پاک کن با ویلیام و فرد فوبرث، دو برادر مبتکر که در شهر کلیولند از اوهایو آغاز شد. در سال 1919 آنها برای ثبت اختراع برای یک “تمیز کننده شیشه جلو با کارکرد خودکار” درخواست دادند. این اولین سیستم شیشه پاککن تمام اتوماتیک برای خودروها بود. این سیستم با نیروی خلاء کار می کرد. هوای فشرده که از مخزن خلاء می آمد به موتور برفپاککن قدرت می داد که به نوبه خود برفپاککن را به حرکت در می آورد. این پتنت در سال 1921 اعطا شد.
مانند بسیاری از سیستم های برفپاککن قدیمی، برف پاک کن Folberth از بالای پنجره لولا شده بود. مخزن و موتور وکیوم در یک غلاف استوانه ای قرار گرفته بودند که در قسمت داخلی لبه بالایی پنجره وصل شده بود. یک محور (شماره ۱۸ در شکل 1 و 2 ) موتور را با بازوی برفپاککن در قسمت بیرونی پنجره متصل میکرد (شماره 20 در شکل ۲). بازو با یک مفصل به تیغه برفپاککن شیشه جلو وصل میشد. کل درایو برف پاک کن در داخل پنجره قرار داده شده بود که به گفته مخترع، قابلیت اطمینان در شرایط آب و هوایی سرد را بهبود میبخشید.
تاسیس شرکت فولبرث
در سال 1922، برادران فولبرث شرکتی را برای تولید سیستم برفپاککن خود تأسیس کردند. شرکت آن ها (Folberth Auto Specialty Corporation) بلافاصله موفق شد و تنها سه سال بعد برادران آن را به شرکت Tri-Continental یا Trico فروختند که به سرعت در حال گسترش بود. ما در قسمت اول این مجموعه با تریکو آشنا شدیم، این شرکت بسیاری از پتنت های دیگر برفپاککنها و تولیدات کوچک را خریداری کرد و در نهایت تبدیل به بزرگترین سازنده برف پاک کن در جهان شد. با این حال، ویلیام فولبرت از اختراع برفپاککنها دست برنداشت.
در سال 1922 ویلیام و فرد یک نوع بهبود یافته از برفپاککن خود را توسعه دادند. واحد قدرت همان بود که در سال 1919، اختراع کرده بودند و در خود برف پاک کن بود. موتور اکنون به جای یک بازو، دو بازوی برفپاککن شیشه جلو (شماره 13 و 23) را تامین میکرد. بازوها به یک میله T شکل ( شماره 15 در تصویر بالا) متصل می شدند که تیغه برفپاککن را نگه میداشت. این اختراع به تیغه اجازه میداد تا ناحیه بسیار بزرگتری از شیشه جلو را تمیز کند.
-
Raymond Anderson – ریموند اندرسون
مخترع مهم بعدی برفپاککن ریموند اندرسون بود که در کلیولند زندگی می کرد. به نظر می رسد که کلیولند مرکز توسعه برفپاککن شیشه جلو در آن روزها بود! در سال 1923، اندرسون برای ثبت اختراع برای “تمیزکننده شیشه جلو با موتور” درخواست داد. این نام نسبتاً اساسی نه یک، بلکه دو اختراع مهم را در خود داشت.
-
برف پاک کن متناوب شیشه جلو
این یک برفپاککن است که در فواصل زمانی معین به جای دائمی کار می کند. راننده خودرو توانست فاصله بین جاروهای برفپاککن را تعیین کند. مزیت بزرگ این کار این بود که برف پاک کن زمان کمتری را روی شیشه میگذراند، به ویژه در شرایط بارانی متوسط، در نتیجه دید بهتری برای راننده و سایش کمتر برای برف پاک کن ایجاد میشد.
-
موتور الکتریکی
همانطور که در بالا توضیح داده شد، طراحی های قبلی از یک موتور خلاء استفاده میکردند. آقای اندرسون معتقد بود چنین موتوری خیلی سنگین است و به جای آن یک موتور الکتریکی اختراع کرد. او در درخواست ثبت اختراع خود، وزن موتور خلاء را “بیش از حد” نامید. موتور الکتریکی از باتری ماشین تغذیه میشد. باتری در جای دیگری در خودرو قرار داشت و با سیم کشی به موتور الکتریکی متصل میشد. مزیت این بود که واحد برف پاک کن روی خود پنجره کوچک و سبک بود، مخصوصاً در مقایسه با سیستم برف پاک کن Folberth که موتور و منبع برق را در یک غلاف بالای پنجره داشت.
سیستم برف پاک کن شیشه جلو هنوز از بالا لولا شده بود، اما غلافی که موتور الکتریکی را در خود جای میداد بسیار کوچکتر شد. با این حال، جایی که اندازه از بین رفت، پیچیدگی اضافه شد. قطار دنده برای سیستم برف پاک کن متناوب با یک سری شفت، پینیون و درام متصل کار میکرد. سوئیچ کنترل مکانیسم در پشت غلاف قرار داشت. موتور محور را به حرکت در میآورد که به بازوی برف پاک کن شیشه جلو که تیغه را نگه میداشت متصل بود. خود تیغه نسبتاً ساده بود، تک بازو و تک تیغه.