به عنوان مثال بهترین زمان تعویض تسمه تایم خودروهای رنو بین 40 هزار تا 60 هزار کیلومتر است در حالیکه تسمه تایم انواع خودروهای پژو باید
در پیمایشی بین 60 هزار تا 70 هزار کیلومتر تعویض شوند. بهترین زمان برای تعویض تسمه تایم پراید نیز بعد از پیمودن 100 هزار کیلومتر است.
اگر تسمه تایم دنده به دنده بسته یا بنا به دلایل دیگری پاره شود، سوپاپ در زمانی نادرست باز و بسته شده و در نتیجه به پیستون برخورد خواهد کرد.
عواقب این برخورد، شکستن پیستون و وارد آمدن آسیبهای جدی به موتور خودرو است. مواردی که در ادامه به آنها اشاره میکنیم از جمله مهمترین نشانه های آسیب تسمه تایم هستند. تنظیم نبودن تسمه تایم :یکی از عمدهترین دلایل آسیب و پارگی تسمه تایم، تنظیم نبودن هرزگردها و تسمه تایم است. وقتی دندانهها در جای درست قرار نگیرند، روی هم ساییده شده که این امر به ترک خوردگی، کشیده شدن، پارگی و از جا در رفتن تسمه تایم منجر میشود.
روانکنندهها: ریختن سیالاتی چون روانکنندهها، ضدیخ، گریس و روغن موتور روی تسمه تایم منجر به خوردگی و پارگی آن خواهد شد.
اعمال بار بیش از حد به تسمه تایم: اگر بار بیش از حد به تسمه تایم وارد شود ترک برداشته و به مرور پاره خواهد شد. خوردگی دندانه ها، کش آمدن تسمه تایم و ترک های ریز و درشت از جمله علائم اعمال فشار بیش از حد هستند. در این شرایط باید مجدد تسمه تایم را تنظیم کنید.
وجود ذرات آلوده روی قرقره ها و تسمه تایم: ذرات آلوده روی تسمه تایم و دیگر قطعات درگیر، به مرور باعث ساییدگی دندانه های تسمه تایم شده و آن را فرسوده و مستهلک خواهد کرد.
قرقره های خورده شده یا آسیب دیده: اگر قرقره های دارای ذرات ریز و سخت، آسیب دیده، ساییده شده یا خورده شوند، خود عامل مهمی در ترک، پوسته پوسته شدن و پارگی تسمه تایم خواهند بود.
شُل بودن تسمه تایم: اگر تسمه تایم کشش استانداردی نداشته باشد، به راحتی از جای خود در رفته که این موضوع باعث ساییده شدن دندانه ها خواهد شد. در این شرایط باید از یک معیارسنج کشش استفاده کنید.