احتمالا نام دیفرانسیل را شنیدهاید. دیفرانسیل خودروها از جمله قطعههای بسیار حساس و حیاتی در خودروهاست که وظیفه انتقال نیرو را به چرخهای اتومبیل برعهده دارد. این قطعه بخش مهمی از انتقال نیرو محرکه هستند و سبب میشوند قدرت بین هر چهار چرخ خودرو با یک نسبت مساوی تقسیم شود و در نهایت چرخها شروع به حرکت و چرخش کنند. هدایت مجدد چرخها در جهتهای تعیین شده مسیر از دیگر وظایف حساس این قطعه است.
شاید برای شما هم این سوال پیش آماده باشد که چرا بعضی از خودرو ها دارای دیفرانسیلجلو و برخی از خودرو های دارای دیفرانسیلعقب هستند و این دو چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
بخوانید: دیفرانسیل چیست و چگونه کار میکند؟
امروزه با توجه به نیاز بازار خودروهایی که تولید میشوند، محورهای محرک متفاوتی دارند. برخی از خودروها دارای دیفرانسیلعقب (RWD)، برخی دیگر دارای دیفرانسیلجلو (FWD) هستند.
در خودروهای دیفرانسیلجلو مجموعه گیربکس، پیشرانه، دیفرانسیل و چرخهای محرک کاملا در بخش جلویی قرار گرفتهاند. به عبارت دیگر زمانی که مجموعه محرک بههمراه پیشرانه، چرخهای محرک و جعبهدنده در بخش جلویی قرار بگیرند، خودرو را دیفرانسیلجلو گویند.
در خودروهای دیفرانسیلعقب، نیروی موتور بهواسطه میل گاردان به چرخهای عقب انتقال داده میشود. در برخی موارد موتور و گیربکس در قسمت جلویی خودرو قرار دارند، اما چرخهای محرک بههمراه دیفرانسیل به بخش عقب خودرو انتقال داده میشوند. در این حالت هم خودرو را دیفرانسیلعقب گویند.
در صورتی که مجموعه محرک به همراه پیشرانه، همچنین چرخ های محرک و جعبه دنده در بخش جلویی قرار بگیرند خودرو را دیفرانسیلجلو می گویند. اما خوب در صورتی که ساختار اتومبیل به شکلی دیگر باشد و قدرت تولیدی موتور توسط میل گاردان به چرخ های عقب متقل شود خودرو دیفرانسیلعقب نامیده می شود.
خودروهای دیفرانسیل جلو بهطور کلی سبکتر و بیشتر وزن آنها روی چرخهای جلو قرار گرفته است که در نهایت، یک بالانس خوب برای خودرو و چسبندگی بهتر روی زمین را ممکن میسازد، به سیستم ترمز فشار کمتری وارد میکند و سوخت کمتری مصرف میکند.
خودرو هایی که دارای دیفرانسیلجلو هستند معمولا از عمومیت بیشتری نسبت به خودروهای دیفرانسیلعقب برخوردارند و بیشتر سازندگان خودرو در تمامی دنیا از این فرمول پیروی میکند. در واقع، دیفرانسیلهای جلو هزینه های کمتری را نسبت به دیفرانسیل عقب برای سازندگان به وجود میآورند و همین موضوع یکی از محکم ترین دلایلی است که تعداد خودرو های دیفرانسیلجلو بیشتر است.
البته نمیتوان این موضوع را نادیده گرفت که دیفرانسیلهای عقب شتاب و هندلینگ بهتری برای خودرو به وجود میآورند اما مشکلاتی از قبیل افزایش مصرف سوخت و کاهش فضای خودرو را نیز در بر دارد.
نقطه ضعف خودروهای دیفرانسیلجلو این است که هندلینگ تا حدودی آسیب میبیند، در حالی که کشش خوب است. کنترل وسیله نقلیه دیفرانسیل جلو در پیچها و جادههای خطرناک بهخوبی یک ماشین دیفرانسیلعقب نیست، بهخصوص در سرعتهای بالا.
اگر در جادههای پر پیچوخم زیاد رانندگی میکنید، احتمالاً بهتر است که از خودروهای دیفرانسیل عقب استفاده کنید. زیرا خودروی دیفرانسیل جلو به اندازه یک خودروی دیفرانسیل عقب در جاده چابک نخواهد بود. در این صورت، هر چهار چرخ در مواقعی که به آن نیاز دارید، نیرو میگیرند و کشش بهتری خواهند داشت.
خودروهای دیفرانسیلعقب برای یدککشی بهتر هستند زیرا چرخهای جلو فرمان بهتری دارند بدون اینکه وزن بسیار زیادی روی آنها باشد. به علاوه، انتقال نیرو و وزن زبانه تریلر به چرخهای عقب کشش بیشتری میدهد. اگر جایی گیر کردید، روی چرخهای عقب وزنی اضافه کنید، چون ممکن است به شما کمک کند.
برای رانندگیهای طولانی با ترافیک کم، ممکن است یک خودروی دیفرانسیل جلو بخواهید که بنزین کمتری مصرف کند. اگر هم نگران مصرف بنزین با مسافت طولانی نیستید و میخواهید هندلینگ بهتری داشته باشید، میتوانید به سراغ یک خودروی دیفرانسیلعقب بروید.